|
دلتنگیها ودلنوشته های احسان برای فرزان
عاشقانه های دل برای بهترین معشوق دنیا
سلام فرزان عزیزم... باز شهریور آمد و باز هم یاد آن خاطرات برایم تداعی شده است... راستی خاطرت هست آن روزها را... امروز یکی از همان روزهای خاص است که مینویسم .... شاید هم, به گمانت دیوانه باشم که... هنوزم که هنوزاست ... در خاطر من هنوزم که هنوزاست خاطره هایت نقشی رنگین وزیبا دارند.... من نمیدانم ....شاید به زعم خیلی ها هم, چنین باشد ودیوانه محسوب شوم...نمیدانم... اما نمیدانم چرا هیچوقت نمیشود که دوستت نداشته باشم... نمیدانم چرا انقدر هر روز ها و هرشبها با تو سخن ها میگویم.... نمیدانم...این دیگر چه نوعی از دیوانگیست... فقط میدانم که لحظه ای نبوده که دوستت نداشته باشم... اینروزها قدری بیشتر حال وهوایم دوباره طوفانیست.... نا خود آگاه یاد تو می افتم...با آنکه چیزی دیگر هم شاید بخواهم...اینکه فراموش بشوی... اما هرگز نتوانسته ام از یادم ببرم آنکه جان دلم را از آن خود ساخت... راستی یادم رفت بگویم چند روز پیش نا خود آگاه همان جایی کشیده شدم که برای اولین بار با هم غذا خوردیم.. یادت هست؟؟؟ وبه یاد داری ؟؟؟ شهریورها که میخواهد بیاید حال وهوای قدری غریبانه تر نمایان میشود... گویی این دیوانه دلخسته در حال وهوای همان روزها جای مانده ... وبا لحظه لحظه اش زندگی میکند... راستی یادم رفت که بگویم... حال دخترت را نپرسیدی... اگر تقدیر ما چنان رقم خورده بود که در آن سالها تقدیرمان گره خورده هم بود ... اینروزها شاید دختری سه ساله داشتیم... دختری به زیبایی خودت... آری ...فرزانه ام...میبینی...حالا شبها سه نفره صحبت میکنیم و میخندیم و با هم بغض میکنیم... راستی میدانی که چه مدت است عزیزترینم را ندیده ام.... از ۲۵ اسفند ۹۱...میبینی چه شد فرزانه ام..... میبینی چه غریبانه نواخته شد ساز با هم نبودنهایمان.... یادت هست چه قولها که باهم درصدد بر آورده شدنش میخواستیم که باشیم... یادت هست قول گذاشته بودیم که هنگام اذان هر کجا اذان راگفتند در مسجد همان محل نمازمان را بخوانیم...و چه هزاران قولها وآرزوها.... راستی دخترمان هم همچون مادرش عجیب دلبری کردن را یاد گرفته است... یاد آن روزهای کودک بودن مادرش مرا می اندازد...یاد آن دلبری های خواستنی وخاص خودش... راستی یادم رفت که بگویم ....بابت همه چیز از تو متشکرم... دخترمان صدایم میکند...به گمانم که دیگرباید بروم... دخترمان است و تو که بهتر میدانی ... نباید منتظر بماند... چون پدر ومادرش حد انتظار کشیدن را به نهایت رساندند و در آخر هم هیچ... داغشان بر دل هم ماند... ای عزیز همیشه دوست داشتنی ام مراقب خودت باش.... دوستدار همیشگی ات ...احسانت.... دخترمان صدا میزند....باید بروم.... دوستت دارم.. هردوی تان رادوست دارم ... دوست داشتنی ام مراقب خودت باش... نظرات شما عزیزان: جمعه 9 شهريور 1397برچسب:, :: 23:33 :: نويسنده : احسان
درباره وبلاگ این وبلاگ برای کسیکه عاشقانه دوستدارش بودم وهستم هنوز!!!!وتمام وجودم ازآن اوشد راه اندازی شد. برای اوقاتیکه درکنارش نیستم ودلتنگش میشوم برایش مینویسم.ومیگویم که ان لحظات راکه درکنار ت نیستم ومحبتم رانثارت بنمایم بازهم دلتنگ توام ،قدم به دنیای مجازی بگذاروبدان که عاشقانه دلتنگ دیدارتو ام .بی بهانه بگویم نوشتن را دوست دارم بخاطر تو ای صدف زندگانی ام. اماافسوس ...که مرا شکست... من وباورهایم را... آنقدری که فکرمیکردم مرادوست دارد وبرایش ارزش دارم... نداشتم!!دوست داشتن من سبب گشت تا که....... اومرا به رایگان به غروری کاذب بفروشد... حرمتها شکسته شد ....وبی تردید برای شکستن حرمتها بدان شکل پشیمانی به همراه داشته است... حال آنچه که مانده است...یک دل شکسته ودنیایی غریب مانده است! دنیایی رنگین ازخاطراتیکه باهم داشتیم وارزوهاییکه دوست داشتم با هم به انهابرسیم ... شاید از احساسیکه من درقلب وتمام وجودم به او داشتم هیچگاه بحقیقت به یقین نرسید.شاید میگفت که دوست داشتن من را ازاعماق قلب به یقیین وباور رسیده است... اماگمان میکنم که .... فرزانه ام من به حال وهوای همان روزهای عاشقی اینجا می آیم وعاشقانه بازهم ازاحساسم مینویسم!!!!چون تمام دنیای احسانت بوده ای وهنوزهم آن اولینی !!!...این روزها وشبها وسال به سالی که برمن بگذشت با این باور که نبودنهایمان کنارهم باورشدنی نیست برمن بسیارسخت بگذشت... هنوزهم باورم نمیشود که چگونه رفتارشد با این دل احسانت... موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
||
 |
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: